είναι επιχείρηση που απορρέει από το Πρότυπο Συμπαντικό Σχέδιο
και συνηχεί με το Ηλιακό Σχέδιο
όπως αυτό υπάρχει μέσα στο πνεύμα των Δημιουργικών Οικοδόμων
εκδηλώνοντας την Eναδική Ζωή.
Συγκεντρώνει τις προσωπικές και συλλογικές προσπάθειες,
τις αξιολογεί, καθιστά προφανή την ουσία τους
και έτσι οικοδομεί και δίνει ποιοτική υπόσταση,
στην φαινομενική εκδήλωση
του νέου κόσμου
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΑΣ
ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ
ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ
στον 21ο αιώνα.
Το πέρασμά μας στη συμπαντικότητα
είναι γεγονός
και το κοινοποιούμε
• εκδηλώνοντας όψεις του Συμπαντικού Σχεδίου πάνω στο φυσικό πεδίο,
• κατανοώντας το σφαιρικά,
• δραστηριοποιώντας τις θεμελιώδεις του προτάσεις,
• αποκαλύπτοντας την πραγματική του προοπτική.
ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΜΕ ΥΠΕΡΑΝΩ ΟΛΩΝ
Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ.
Οι Διδάσκαλοι ΣΥΝοδοιπορούν
έχοντας για θέληση τη Μία Θέληση.
Τα ενεργειακά Κέντρα ΣΥΝεργάζονται
όντας δυνάμεις της ιδίας Ενέργειας.
Κι εμείς,
οι άνθρωποι που αυτοαποκαλούμαστε πνευματικοί
μπορούμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
να ΣΥΝοδοιπορήσουμε
έχοντας για θέληση, τη Μία Θέληση;
να ΣΥΝεργασθούμε
όντας όψεις της ίδιας Δύναμης;
Είναι την ΑΠΑΝΤΗΣΗ,
την δική μας απάντηση,
που καλούμαστε σήμερα ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ.
Σε ποιόν;
Σε Αυτούς, που μας κοινωνούν το Μήνυμα της ΜΙΑΣ Ενότητας.
Σε Αυτούς, που δίνουν το παράδειγμα
της διατεταγμένης, ενεργούς και αποτελεσματικής Δράσης.
Σε Αυτούς, που εργάζονται με επίγνωση των αιτιών
για την ανθρωπότητα και ολόκληρο τον κόσμο.
Η ΗΛΙΑΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ
είναι
• μια σύγκλιση πνευματική
πάνω στη γη,
ομόψυχη* και συγχρονισμένη*,
που ΣΥΝεργάζεται
για την ορθή κατεύθυνση και διανομή των δυνάμεων.
*ΟΜΟΨΥΧΗ, γιατί είναι ελεύθερη, αυθόρμητη και αμοιβαία,
ανταποκρινόμενη
στη λυτρωτική πρόθεση του Συμπαντικού Σχεδίου
στο αιώνια υγιές πνεύμα μας.
*ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΕΝΗ, γιατί είναι προϊόν μιας αναπόφευκτης συνάθροισης ενεργειών,
ανταποκρινόμενη
στην ίδια ανάγκη, συνεργατικής δραστηριότητας.
Η ΔΡΑΣΗ
ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑΣ
είναι
η περιπέτεια του σπόρου μέσα στη γη:
• η σιωπή
• η έκρηξη
• η τελειοποίηση εν χαρά
• η τόλμη και η εμπιστοσύνη.
Ο ΣΚΟΠΟΣ
ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑΣ
είναι
η Δράση, μέσα σε όλους τους τομείς της πλανητικής προσπάθειας,όπου η θέληση πρέπει να εφαρμοσθεί,
σύμφωνα με τις οδηγίες της Ενάδας.
σύμφωνα με τις οδηγίες της Ενάδας.
ΟΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑΣ
είναι
• η ευθυγράμμιση των δυνάμεων
• η αναγνώριση των επειγουσών αναγκών του Σχεδίου
• η ενεργοποίηση των λανθανόντων δυνατοτήτων
• η απόκτηση της κυριαρχίας
• η επιτάχυνση της κοινής δράσης
• οι συγκεκριμένες πραγματοποιήσεις
• η αναγνώριση των επειγουσών αναγκών του Σχεδίου
• η ενεργοποίηση των λανθανόντων δυνατοτήτων
• η απόκτηση της κυριαρχίας
• η επιτάχυνση της κοινής δράσης
• οι συγκεκριμένες πραγματοποιήσεις
ΤΟ ΜΕΣΟ
ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑΣ
είναι
σε μια ανθρωπιστική και κοσμική κλίμακα.
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑΣ
είναι
να ενισχύσουμε, να μεγεθύνουμε και να φωτίσουμε
την οδό της εξέλιξης,
χαραγμένης από τα εξαιρετικά όντα που προηγήθηκαν από εμάς,
κι αυτό, μέχρι
την τελική εκπλήρωση
του ηλιακού μας συστήματος,
που είναι
η αποκάλυψη της εσωτερικής δόξας της δημιουργίας.
την τελική εκπλήρωση
του ηλιακού μας συστήματος,
που είναι
η αποκάλυψη της εσωτερικής δόξας της δημιουργίας.
ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΑΤΡΑΠΟΥ
1. Η Ατραπός βαδίζεται μέσα στο άπλετο φως της ημέρας
προβαλλόμενη πάνω στην Οδό από Αυτούς που γνωρίζουν και οδηγούν.
Έτσι, τίποτε δεν μπορεί να είναι κρυμμένο και
σε κάθε στροφή της Ατραπού, ο άνθρωπος οφείλει
να έρχεται αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό.
να έρχεται αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό.
2. Επάνω στην Ατραπό αυτό που είναι κρυμμένο στέκεται αποκεκαλυμμένο.
Καθένας βλέπει και γνωρίζει τις κακές πράξεις των άλλων.
Και εν τούτοις, με αυτή την αποκάλυψη, κανείς δεν πισωγυρίζει.
Κανείς δεν περιφρονεί τους άλλους, κανείς δεν λιποψυχεί πάνω στην Ατραπό.
Η Ατραπός ακολουθείται μέσα στο φως της μέρας.
3. Επάνω στην Ατραπό, δεν πηγαίνεις μόνος.
Δεν υπάρχει ούτε συνωστισμός, ούτε βιασύνη.
Και όμως δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.
Κάθε προσκυνητής που το γνωρίζει, επιταχύνει το βήμα
Και βρίσκεται περιτριγυρισμένος από τους συντρόφους του.
Ορισμένοι προχωρούν μπροστά, τους ακολουθεί.
Άλλοι μένουν πίσω. Μπαίνει επικεφαλής.
Δεν ταξιδεύει μόνος.
4. Ο Σύντροφος οφείλει ν' αποφεύγει τρία πράγματα:
-να φορά μια κουκούλα, ένα πέπλο που θα έκρυβε το πρόσωπό του στους άλλους
-να μεταφέρει μια υδρία που δε θα περιέχει παρά το αναγκαίο, για τις δικές του ανάγκες, νερό
-να κουβαλά στον ώμο ένα μπαστούνι αλύγιστο, πάνω στο οποίο δε μπορείς να στηριχτείς.
5. Κάθε Σύντροφος πάνω στην Ατραπό, πρέπει να μεταφέρει αυτό που έχει ανάγκη:
-ένα δοχείο αναμμένα κάρβουνα για να ζεσταίνει τους συντρόφους του
-μια λάμπα της οποίας τις ακτίνες μπορεί να κατευθύνει στην καρδιά του
και να φανερώνει έτσι στους συντρόφους του, τη φύση της κρυμμένης του ζωής
-ένα πουγκί γεμάτο χρυσάφι, που δε σπαταλά πάνω στην Ατραπό
μα που μοιράζεται με τους άλλους
-ένα βάζο σφραγισμένο, μέσα στο οποίο μεταφέρει όλους του τους πόθους,
που θα το καταθέσει στα πόδια Εκείνου που περιμένει και που
θα Τον υποδεχτεί στην πόρτα.
6. Ο Σύντροφος, προχωρώντας στην Ατραπό, πρέπει να κρατά:
-το αυτί προσεκτικό, το χέρι απλωμένο, τη γλώσσα σιωπηλή
-την καρδιά συμπονετική, τη φωνή χρυσή
-το πόδι γρήγορο και
-το μάτι ανοιχτό για να βλέπει το φως
Γνωρίζει πως δεν ταξιδεύει μόνος.
"ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ" Διδάσκαλος Θιβετανός